چه خالصانه عشقت را میپرستم و چه بی رحمانه تو مرا در ناکامی مطلق به انتظار میگذاری دلم را به زندانی عشقی بی رحمانه کشانده ام و تو از در بند کشیدنم چه لذتی می بری مرا به دلتنگی شبانه محکومم کردی و صدای بغض های در سکوتم را هرگز نشنیدی تو را با همه بی رحمانگیت چه عاشقانه دوست میدارم این عشق تقدیم تو باد رحمانه منبع
درباره این سایت